Os lizos son a alma do tear. Gobernados polas premedeiras pintan debuxos e filigranas nos tecidos, en función dos enfiados que se fagan neles.
Tecen melodías seguindo una partitura que se non se toca ao milímetro fai que a obra quede chea de faltas “ aquí haiche que estar moi presente. Mira que se che parte una cadea, ou enfiaches mal e non te das conta, levas una falta e derramóuseche a obra ”.
Cada lizo está formado por un conxunto de cadeas cun ollal polo que pasan os fíos da urdime. O conxunto de cadeas vai suxeito a dúas varas de madeira: a superior da que se colgan os lizos das roldanas do tear e a inferior que conecta cada lizo coa súa premedeira. O xogo que fan os diferentes lizos ao pisar as premedeiras, fai que os fíos da urdime se entrecrucen e abran para pasar a lanzadeira co fío da trama. As múltiples combinacións de subidas e baixadas de cada un dos lizos e o número deles, é o que da lugar aos diferentes tipos de tecidos ou ligamentos. Seguir lendo “Lizos”
Panosdaquí 