Na cerna dunha montaña hai unha aldea, e na aldea unha casa, na casa una arca e na arca un tesouro : o tecido aterciopelado ”mentres haxa arcas aínda hai quen dea razón das cousas”.
En Galiza teceuse o terciopelo en zonas moi concretas. Aínda que é un tecido facilmente confundible coa felpa cortada ou levante espeso, moi pouco teñen que ver.
Unha das zonas nas que se teceu son as terras nas que se unen os concellos de Viana do Bolo, Vilariño de Conso e A Veiga. Na súa procura calquera se pode sentir un Indiana Jones do tecido, xa que é un pano que se deixou de facer hai moito tempo “ si, a mamá teceu muito diso si, eu non, eu sei o que é de verllo tecer a ela, si…..mira ti onde vai iso, que xa eu vou facer 84 anos i era unha rapaza”. Aínda así, din que quen busca sempre atopa, e os que atopamos agradedecemos a mancheas a quen quixo e gardou tesouros caseños nas arcas perdidas “ miren xa vou eu con ustedes preguntar alí a unha casa. Eu ben sei que cando unha vai a algún sitio a que lle dean razón das cousas sempre fai falta quen axude”. Seguir lendo “O aterciopelado”
Panosdaquí 